Ostatnie namaszczenie

"Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone" (Jk 5,14-15).

Chorych, którzy pragną posługi sakramentalnej prosimy zgłaszać w kancelarii parafialnej lub telefonicznie o dowolnej porze. Chorych regularnie kapłani odwiedzają w każdy pierwszy piątek miesiąca od godz. 9⁰⁰

Namaszczenie chorych jest to sakrament, który udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi doświadczonemu ciężką chorobą lub starością. Często w naszym społeczeństwie błędnie pojmowano sakrament chorych jako „ostatnie namaszczenie”. Błąd polega na traktowaniu tego sakramentu jak „wyroku śmierci” i odwlekaniu jego przyjęcia aż do agonii. Jeśli wierzymy w skutki, jakie ten sakrament ze sobą niesie, to winien on być udzielony znacznie wcześniej.

Ponieważ kapłan przybywa wtedy z Najświętszym Sakramentem,warto pamiętać o kilku zasadach godnego podjęcia takiego rodzaju wizyty duszpasterskiej:

• W pokoju, gdzie leży chory, należy przygotować stół przykryty białym obrusem, na którym kapłan będzie mógł położyć bursę z Komunią św. Na stole powinien znajdować się także krzyż, zapalone dwie świece oraz talerzyk z wodą święconą.

• Jeżeli osoba starsza czy chora ma kłopoty z przełykaniem, można przygotować wcześniej szklankę z czystą, przegotowaną wodą - można ją podać do popicia po Komunii św.

• Jeżeli osoba chora chce skorzystać ze spowiedzi, należy pozostawić ją sam na sam z księdzem. Natomiast w obrzędzie Komunii św. czy namaszczenia chorych powinni brać udział wszyscy domownicy.

• W sytuacji przyjmowania Namaszczenia Chorych na stole powinien być przygotowany na talerzyku kawałek waty, by kapłan mógł w tę watę wytrzeć palce z oleju św. Po obrzędzie Namaszczenia Chorych watę należy bezzwłocznie spalić.

• Po wyjściu księdza wskazane jest pozostanie przy łóżku chorego chociaż na chwilę modlitwy dziękczynnej.

• Warto również wiedzieć, iż chorych nie obowiązuje post Eucharystyczny.

rekolekcji adwentowych i wielkopostnych.

Namaszczenie chorych jest to sakrament, który udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi doświadczonemu ciężką chorobą lub starością. Często w naszym społeczeństwie błędnie pojmowano sakrament chorych jako „ostatnie namaszczenie”. Błąd polega na traktowaniu tego sakramentu jak „wyroku śmierci” i odwlekaniu jego przyjęcia aż do agonii. Jeśli wierzymy w skutki, jakie ten sakrament ze sobą niesie, to winien on być udzielony znacznie wcześniej.

Do istoty tego sakramentu należy namaszczenie czoła i rąk chorego, z towarzyszącą modlitwą o specjalną łaskę płynącą z tego sakramentu. Kapłan modli się wraz z domownikami za chorego. Namaszcza jego czoło i ręce olejem świętym, wypowiadając przy tym słowa: „Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego. Amen. Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie. Amen”. Chory, który nie stracił przytomności, powinien też przyjąć sakrament pokuty i Komunię świętą (Wiatyk). Namaszczenie chorych może być powtarzane przy każdym nawrocie

Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych:
• zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla dobra chorego i całego Kościoła,
• umocnienie do przyjmowania po chrześcijańsku cierpień związanych z chorobą lub starością,
• przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty,
• powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu chorego,
• przygotowanie na przejście do życia wiecznego.